Witraż Bóg Ojciec z kościoła franciszkanów w Krakowie, projektu Stanisława Wyspiańskiego
Witraż - artystyczne wypełnienie okna, stworzone z kawałków kolorowego szkła wstawiane w ołowiane ramki które znajdują się między żelaznymi sztabami.
Historia
W początkowym okresie ekspansji witrażownictwa - od X do XVI wieku - wykorzystywano szkło barwione przez topienie masy szklanej dodając tlenki metali. Na pocz±tku, w okresie antycznym, barwione szkło miało imitować kamienie szlachetne i półszlachetne, a cena dorównywały wartości klejnotów. Szklane części wycinano za przy pomocy rozgrzanego metalowego pręta. Do dziś produkowanie szklanych jest taka sama jak w średniowieczu. Każdy widział dmuchanie szkła w fabrykach szkła. Witraże robi sie tak samo, najpierw wydmuchuje się bańkę póĽniej rozcina, a na końcu rozciąga do wymiarów jakie są nam potrzebne. Szkła pozyskiwane ręcznie, najbardziej te z wczesnego okresu średniowiecza posiadają smugi i często różnią się od siebie grubociś tafli.
W okresie drugim, od XVI wieku do dzisiejszych czasów, stało się standardem malowanie szkła farbami szkliwnymi, niskotopliwymi, aby farba nie odpadała utwardzano witraże poprzez wypalanie. Technika ta daje duże możliwości na uzyskanie pełnej gamy barw oraz dokładnego rysunku przedstawienia.
Na przełomie XIX i XX wieku Louis Comfort Tiffany odkrył nowy rodzaj szkła, tak zwane szkło opalizowane. Zainicjował też nową, jeszcze trwalszą i bardziej wyszukaną, technikę łączenia szkieł witrażowych - przez obwijanie części folią miedzianą i lutowanie cyną.
Wynajem Podnośnika Warszawa
Renowacja wysoko usytuowanych witraży.